Columns
Rauwe, oneindige troost
Het klinkt zo mooi, natuurbegraven. Tijdens een afscheidsdienst is er alle tijd en ruimte om stil te staan bij de persoon en wat hij of zij hier heeft achtergelaten. Het begraven gaat stil, gemoedelijk. Iemand wordt weggedragen op het ruisen van de wind, meegevoerd met de blaadjes, naar een rustplek voor altijd. Zoals het bedoeld is, zoals het hoort.
Lees verder
Vleugels
Zondagochtend op Geestmerloo, de regen hangt in de lucht. Voor mij een moment om de pas ontstane plekjes nog een laatste keer aan te harken. Nog één keer voordat de natuur zich gaat ontfermen over de geliefden die zo gemist worden.
Lees verder
Een wijde blik
Kees Schravemade is vaak op Geestmerloo te vinden. Hij bezoekt het plekje van zijn lieve vrouw Bea en maakt graag een wandeling. Wat dit voor hem betekent heeft hij in zijn column "een wijde blik" opgeschreven.
Lees verder
Stil
Op Geestmerloo gebeuren veel bijzondere dingen, wij schrijven daar vaak over. We proberen verdrietige momenten in het licht te zetten, om te denken naar iets waar toch een sprankje hoop vanuit gaat. Mens eigen denk ik, en ja, wie zit er nu te wachten op een dor, kil en hartverscheurend stuk over doodgaan? Wie zit er te wachten op de dood? Toch doe ik het deze keer.
Lees verder
Een nieuw leven
Geen einde maar een nieuw begin. Dat staat op de boomschijf van Irene. Op 7 juli 2021 moest zij het leven loslaten. Enkele dagen later, na een ingetogen en liefdevol afscheid, werd zij door haar dierbaren naar haar rustplaats tussen de bloemetjes gebracht.
Lees verder
Zo licht als een veertje
Een dwarrelende veer als teken, als boodschap, als kus. Veren kietelen recht in het hart. Helemaal wanneer ze Lees verder
Mia was alles lief
Mia was alleen maar lief. Dat zegt haar nichtje Ineke, als zij op een fris zonnige lentedag haar tante aan Lees verder
Volop Geestmerloo
De eerste zonnestralen. Dauw schittert rijkelijk in de pas gemaakte spinnenwebben. Vandaag zijn alle Lees verder
Een oude boom
Het verhaal van een oude boom.
Lees verder