Groen met een hart

’s morgens in alle vroegte, als de zon zich net laat zien en schittert in de Geestmerloose plassen valt ze me op. Ze staat daar in het talud van de plek waar een bos aan het ontstaan is voor kinderen die niet langer hier zijn. Haar groene hart is zo duidelijk aanwezig. Nog maar net ontsproten vanuit haar takken. Heel kwetsbaar nog en met duidelijke nerven die beloven dat het wel goed komt met Els. Els heeft bruisende energie net als dat van een vrolijk en enthousiast spelend kind. Haar kracht is aanstekelijk. Kijkend door het scherm van mijn mobiel, hopend op een glimp van de zon in het water, voel ik haar plotseling. Leg het moment gerust vast en kijk en luister dan eens naar me zonder je schermpje. Natuurlijk zie ik de zon dan nog veel mooier, voel haar warmte en knijp(t) licht mijn ogen dicht.

Els vertelt dat, nadat ze het leven los mag laten, ze terugkomt als maakster van muziek. Haar eens zo speelse stam en takken worden dan bespeeld door de vingers en monden van mensen. Fluiten en gitaren worden voornamelijk van Els haar hout gemaakt omdat ze zo zacht is. Haar eigenschappen als onschuld, enthousiasme en onbezonnenheid komen als instrumenten terug. Hoorbaar als haar spel en gevoel.

Els is geworteld in liefde. Als je verdrietig bent of zwaarmoedig, pak haar dan eens vast, blijf in het hier, kijk haar aan, voel haar warmte en nu zul je ervaren dat je blokkades openen zodat je energie weer mag gaan stromen. De druïden wisten dit al, die zaten om Els heen omdat ze voelden dat Els ze bescherming bood. Ze maakten amuletten van haar hout zodat ze deze konden meedragen op hun levensreizen.

Zo sta ik hier, samen met Els. Samen kijkend naar het wonderlijke schouwspel van zon en water. Watervogels kwetteren en lijken samen met de overvliegende ganzen een heus natuurorkest te vormen. Speelse, hoge en lage klanken van hoop en zonnige energie. Perfect door moeder aarde gearrangeerd. Dank Els, voor je wijze les. Jouw gevoelige snaar, dáár zit muziek in.

Jacco